De inzetbaarheid van werknemers wordt anno 2020 behoorlijk op de proef gesteld. Waren banen voor het leven twintig tot dertig jaar geleden nog gemeengoed, tegenwoordig is dat eerder uitzondering dan regel. Met alle gevolgen voor de eisen die aan de kennis en vaardigheden van werknemers gesteld worden. Hoe kun je hier als werkgever en werknemer optimaal op inspelen?
Blijvende aandacht voor inzetbaarheid werknemers wordt de regel
Als gevolg van flexibilisering, globalisering en technologische ontwikkelingen in de vorm van automatisering en robotisering, maar ook door de opkomst van de zogenaamde “platformeconomie” via bijvoorbeeld Uber en Deliveroo, verdwijnen of veranderen banen en functies snel. Daarnaast hebben demografische ontwikkelingen als ontgroening en vergrijzing ertoe geleid dat de pensioenleeftijd in korte tijd snel omhoog is gegaan.Stopten werknemers twintig tot dertig jaar geleden nog rond hun 55e met werken, tegenwoordig moeten zij er rekening mee houden dat hun pensioen pas rond hun 70e ingaat.
Wil je als werknemer inspelen op al deze ontwikkelingen en ervoor zorgen dat je tot je pensioengerechtigde leeftijd aan het werk blijft? Dan is het noodzakelijk dat je, veel meer dan vroeger, ervoor zorgt dat je kennis en vaardigheden permanent op peil blijven én er bovendien rekening mee houdt dat je huidige baan misschien over 5 jaar niet meer bestaat. Of opgedeeld is in verschillende taken die door andere mensen (of geautomatiseerd!) worden uitgevoerd.
Uit verschillende studies blijkt dat een groot aantal beroepen een groot risico lopen te worden bedreigd door automatisering en robotisering. Het gaat vooral om administratieve beroepen zoals boekhoudkundig medewerkers, secretaresses en data-invoerders. Maar ook assemblagemedewerkers, laaggeschoolde arbeiders in de landbouw en visserij, bedieningspersoneel van machines en apparaten en bestuurders van voertuigen en winkelpersoneel lopen een groot risico.
Wissenraet Van Spaendonck helpt cao-partijen bij vergroting bewustwording noodzaak duurzame inzetbaarheid
Niet elke werknemer is zich ervan bewust dat de genoemde ontwikkelingen ook voor hem gevolgen hebben. Sterker nog, ook werkgevers zijn zich maar ten dele bewust van de risico’s die zij lopen wanneer werknemers niet meer in staat zijn zich aan te passen aan de veranderingen in hun werk. Ook zijn werkgevers vaak niet op de hoogte van de mogelijkheden om de kosten van scholing en andere activiteiten/inspanningen, die de arbeidsmarktkansen van werknemers vergroten, te verrekenen met de transitievergoeding.
In veel bedrijfstakken zijn inmiddels projecten met het thema ‘Duurzame inzetbaarheid’ geïnitieerd. Dit om de bewustwording van zowel werknemers als werkgevers te vergroten als het gaat om de noodzaak te investeren in de duurzame inzetbaarheid van werknemers en de rol die beide partijen hierin hebben. Vaak worden deze projecten gedeeltelijk gefinancierd met geld van de Europese Unie via het Europees Sociaal Fonds (ESF).
Wissenraet Van Spaendonck (WVS) is betrokken bij projecten duurzame inzetbaarheid voor de Houtverwerkende Industrie, de Textielverzorging, de Handel in Bouwmaterialen en de Technische Groothandel. WVS zorgt ervoor dat deze projecten succesvol verlopen door het verzorgen van het projectmanagement en cao-partijen te helpen bij de formulering van de diverse activiteiten, subsidieaanvragen, keuze van de uitvoerders, communicatie naar werkgevers en werknemers, evaluatie van de projecten en bij de opstelling van de uiteindelijke subsidieverantwoording. WVS maakt daarbij gebruik van haar expertise op het gebied van arbeidsmarktvraagstukken, projectmanagement, subsidieregelingen van het Europees Sociaal Fonds en het voeren van financiële administraties.
Interesse in de diensten van WVS? Neem dan contact met ons op.
