Pauline Meurs als de huidige Jeanne d’Arc van de politiek. Ze roert zich sinds een half jaar in het publieke domein met rapporten van haar Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RvS). In 2014 is ze gevraagd door Minister Edith Schippers een aantal vraagstukken ter hand te nemen, die maatschappelijk nogal gevoelig liggen. Het zijn de spreekwoordelijke olifanten in de kamer, de taaie vragen, waar de politiek zich niet aan kon/wilde branden. Hoe maak je ze bespreekpaar en te tackelen, willen de zorgkosten richting de toekomst niet ontploffen? Slim van Edith om deze Pauline, een clevere doorgewinterde tante, van onbesproken gedrag, met een goed netwerk, hiermee aan het werk te zetten. Met deze zet heeft ze de potentiele struikeldossiers voor niet alleen haar kabinet naar achteren kunnen schuiven, maar ook een voorbewerkte agenda voor (hoopte ze toen al) Rutte III kunnen arrangeren. Want dat haar opvolgers het niet makkelijk krijgen, dat kon ze op basis van haar glazen CPB-bol, al wel beoordelen. Voorzien van een eerste maatschappelijke discussie in de wenselijke richting, landen de rapporten rondom de taaie vragen keurig op de bordjes van de nieuwe minister(s).
Chapeau voor dit schaakspel, want ook in de wijze waarop de verdeling van de taken en de typecasting van de nieuwe ministers is gedaan, zie je de hand van de meester, pardon oud-minister, of (in)formateur Edith. Technocraat Bruno en charmeur Hugo met elk een duidelijke agenda. Met een keurige verdeling van de ‘taaie vragen’ in de betreffende portefeuilles, hebben de dossiers hun plek gekregen. De financieel en qua noodzakelijke reorganisatie meest taaie vragen voor Bruun. De ‘we moeten het vertrouwen terugwinnen’ vraagstukken voor Huug…. Met ervaren Pauline als voorproever is dit een geweldig cocktailtrio. Respect voor scenarioschrijver Edith, die vanuit de coulissen kijkt hoe het speelveld zich ontwikkelt. Het ging al best wel lekker met de taaie vraag van deze week…..
En toch en toch, het voelt als gepiepeld…..hoe zou dat nou komen…
