Tijdens de koffiepauze met mijn wielervrienden werd de toekomst van het werk besproken. Allen in de leeftijd van begin 40 tot halverwege de 50. Opvallend was dat ongeveer de helft van de 20 mannen eigenlijk wel graag wat anders zou willen doen. Onze beurshandelaar ziet zijn baan in de nabije toekomst helemaal geautomatiseerd worden. Een ander gaf aan dat twintig jaar een eigen zaak in de horeca hem fysiek begint op te breken. Hetzelfde voor onze vriend met een glazenwassersbedrijf. Genoeg voorbeelden gingen over tafel van vrienden die graag iets anders zouden willen, maar gewoon doorgaan. De hypotheek, de zorg voor het gezin en kinderen die gaan studeren. En natuurlijk die nieuwe racefiets met Di2. Ik heb het zo vaak meegemaakt: mensen blijven zitten, bukken en hopen dat het hen niet zal overkomen. Totdat het echt mis gaat: de knie die nu echt versleten is, de automatisering die toch toeslaat etc. Met alle gevolgen van dien. Het kan soms jaren duren voordat mensen weer hun draai gevonden hebben. Of soms komt het helemaal niet meer.
In de wetenschap dat iedereen nu wel weet dat een gouden horloge voor een 40 jarig dienstverband een zeldzaamheid begint te worden, is het toch raar dat er zo weinig zij-instroommogelijkheden zijn. We zijn nog steeds gericht om een opleiding te doen en vervolgens aan het werk te gaan. Af en toe een dagje scholing en dat is het dan. Echter met het steeds langer doorwerken komen steeds meer 45plussers tot de conclusie dat ze nog 22 jaar of langer zullen moeten blijven werken. Altijd maar het zelfde blijven doen is meestal niet de beste optie. Maar wat anders, hoe dan? Zijinstroom?
De zorg zoekt vooral naar mensen binnen de zorg. De techniek zet volop in op schoolverlaters. De mooie voorbeelden van volwassenen die zij-instomen in een andere sector zijn heel schaars. Studeren naast je werk is zwaar, maar het probleem is dat er vaak dan nog onvoldoende nieuw perspectief ontstaat. De motivatie om wat nieuws te gaan leren is nu eenmaal veel hoger als je van te voren weet dat je kans op een nieuwe baan heel groot is. Het zou toch mooi zijn als er veel meer zij-instroomtrajecten worden ontwikkeld. Van de financiële sector naar de zorg bijvoorbeeld. Er wordt dan gekeken naar de aanwezige competenties en welke nog ontbreken. Vervolgens volgt er een passend traject. De O&O fondsen zouden hierin voorop moeten lopen. Juist zij hebben goed inzicht welke ontwikkelingen zijn in een sector, welke competenties nodig zijn en hoe er geschoold kan worden. Het O&O fonds als ontwikkelaar van zijinstroom looppaden. Een mooie nieuwe rol voor de O&O fondsen die nogal eens onder vuur liggen. Als het kabinet nu ook nog even de persoonlijke leerrekening doorzet, dan is er ook al gespaard voor een mooi budget om de transitie mogelijk te maken. Nieuw perspectief en beschikbaar budget als basis voor een leven lang ontwikkelen.
